Page 51 - kalkinma
P. 51

Öncelikle böyle bir organizasyon içerisinde olmaktan mutluluk duyuyorum. Beni davet ettiği için Aynur hanıma teşekkür ediyorum.
        Kısaca Kendimden bahsetmek istiyorum. ‹lk ve orta öğrenimimi Gümüşhane’de tamamladıktan sonra Kocaeli›nde Güzel sanatlar
        lisesi müzik bölümünü bitirdim.Daha sonra Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi müzik öğretmenliğini bitirdim.Şuanda Yüksek
        lisansım devam etmektedir.
        Beni tanıyanlar bilir Küçüklüğümden beri mutfağa ilgim vardı.Hayalim müzikle mutfağı birleştirerek müzik dinletileri olan butik bir
        sanat cafe açmaktı.Gümüşhane ye döndükten sonra iş planı yaparken ailem ataç konağının işletmesini teklif etti.Benim için kaçırılmaz
        bir fırsattı.Ataç konağını bilmeyenler için kısaca bahsedeyim.Cumhurlyet Dönemin ilk maliye bakanı Hasan Fehmi Atacın evi varisleri
        tarafından valiliğe hibe edilmiştir.Valiliğin restarasyonundan sonra Gümüşhane›de halka açılan 3 konaktan bir tanesidir.‹lk planda
        Konak içi motel dışansı çay bahçesi olarak kullanılmaktaydı.Ben devraldığımda ufak bir tadilat yaptım.Bir seneye yakın bende aynı
        şekilde işlettikten sonra Balık restorana çevirdim.Konak kışın pasif durumdaydı.Bu tarihi dokudan sürekli herkes nasıl yararlanabilir
        diye düşündüm.Gümüşhane›de olmayan bir şeyi yapmak istedim.Trabzon›dan getirmiş olduğum ustayla balık restoranına çevirdim.
        Usta erkek olduğu için mutfakta çalışan bayanlar ilk etapta ustayı istemediler.Trabzon›dan günlük balık getirerek Ekim ayında konağı
        kışında hizmete açtımilk etapta sadece yaz dönemi açık olduğundan eleman bulmakta sıkıntı yaşadım.Mutfakta özellikle bayan
        eleman aradığımda zorlandım; çünkü bayanlar kışın işkurdan çalışırım yazında köyüme gider gelir bağ bahçe işlerimde yaparım
        düşüncesindeydiler.Ayrıca geç saate kadar çalıştığımız için bu durum sıkını yaratıyordu Öyle ki çalışan personelimi gece saat bir iki
        dahi olsa evlerine erkekle gitmek istemedikleri için ben bırakmak durumunda kalıyordum.Servis elemanı konusunda Gümüşhane›de
        ataerkil bir yapı olduğundan özellikle erkek çocukları rahat yetiştirildiğinden çalışabilecek genç eleman bulmakta çok zorlandım.
        Üniversitenin açık olduğu dönemlerde başka illerden gelen üniversite öğrencileriyle zorlu çalışma temposuna alışık olduklarından.
        Daha verimli çalışıyorlardı.Yaz okulu olmadığı için yaz döneminde üniversite öğrencileri memleketlerine gidiyor buda bizim gibi
        işletmeleri zora sokuyordu.Büyük şehirlerdeki yeme içme sektörü kadar tam oturmadığından Gümüşhane yerlisi garsonluğu ya da
        mutfak elemanı olmayı meslek olarak görmediğinden çok sık personel değişikliğine gitmek durumunda kalıyorum.Her yeni gelen
        personele sil baştan eğitmek durumunda kalıyorum.
        Restoran  ve  cafeye  gitmenin  bir  kültür  olduğunu  düşünüyorum.Beş  on  yıldır  bu  tarz  yerlerin  sayısının  artmasıyla  bu  kültürün
        yerleşeceğine inanıyorum.Çünkü bizde hala sıcak su isteyip çantasından para vermemek için kahvesini çıkarıp içenler,işletmenin
        oyun parkına çocuğunu getirip halka açık bir parkmış gibi hiçbir şey yiyip içmeden giden,işletmenin sadece tuvaletini kullanmak
        isteyen,oturup örgümü örüp gidicem bir şey yemek içmek istemiyorum diyenlerle karşılaşabiliyoruz.
        Gümüşhane çok fazla turist çeken bir il değil.Gelen turistler Karaca mağrasına kadar gelip oradan geri dönüyorlar.Şehrimizi daha
        cazip  hale  getirmemiz  için  Valilik  ve  belediyenin  çalışmaları  var.Tanıtım  için  bende  yabancıların  ve  yerli  turistlerin  görebileceği
        sosyal  medya  hesaplarını  kullanıyorum.Ayrıca  konağın  bahçesindeki  kamelyalara  Gümüşhanernin  tarihi  turistik  mekanlarının
        isimlerini vererek gelen yabancı müşteride farkındalık oluşturmak istedim.Herşeyin çok daha güzel olacağına inancım tam.Teşekkur
        ediyorum.‹yi  günler  diliyorum.
        Kırsal Kesimde Bayan Girişimcinin Yaşadığı Sıkıntılar ve Ataç Konağı
        Konuya  başlamadan  önce  kısaca  kendimden  bahsetmek  istiyorum.  Ilk  ve  orta  öğrenimi  Gümüşhane  Gazi  Paşa  ilköğretiminde
        tamamtadım,orta okul yıllarunda bağlama çallyordum ve hocamın yönlendirmesiyle Gümüşhane›de Güzel sanatlar lisesi olmadığı için,
        Kocaelinde Güzel sanatlar lisesine gitmek durumunda kaldım. Müzik eğitimimin ilk basamagını Kocaell›nde tarnamladım.Daha sonra
        Trabzon Karadeniz Teknik Üniversitesi müzik öğretmenliğini bitirdim.Şuanda Yüksek lisansun devam etmektedir. Mezun olduğumda
        müzik öğretmenliği yapıp yapmama konusunda IcararsudınıÇiinkii beni tanıyanlar bilir;küçiildügümden beri mutfağa hep bir ilgim
        vardı.Farldı tarifier denemeyi kendimden bir şeyler katmayı çok seviyordumilayalim müzikle mutfağı birleştirerek sanat cafe açnıaktı.
        Gümüşhane ye döndükten sonra iş fikrimden aileme bahsettim.Ailem işletmekte olduğu, Ataç Konağım teklif etıi.Bu Benim için
        kaçırılmaz bir fırsattı. Ataç konağını bilmeyenler için kısaca bahsetmek istiyorum. Hasan Fehmi Ataç (1961 - 1879) Osmanlı Meclisi
        Mebus anında iki dönem, TBMM›de de ilk sekiz dönem Gümüşhane milletvekilliği yapmış, iki ayrı hüldimette de Maliye Bakanlığı ve
        Tarım Bakanlığı yapmış siyaset adamıdır. 1874 yılında inşa edilen Konak,inan Ataç tarafindan valiliğe hibe edilmiş.Valilik tarafindan
        yapılan restorasyon çalışmasından sonra.2005 yılından bu yana motel Cafe/Restaurant olarak işletilmektedirGümüşhane›de halka
        açılan 3 konalctan bir tanesidir. ‹lk planda Konak 3 katlı olup içi motel dışarısı çay bahçesi olarak kullanılmaktaych.Bir seneye yakın
        bende aynı şekilde işlettikten sonra ufak bir değişiklik yaptım.Değişiklik yapmanın sebebi sadece yaz dönemi açık olduğundan
        Gümilşhane›li insammız sadece 4ay yaz döneminde geliyor ve 4ay için eleman bulmakta sıkıntı yaşıyordum.özeIlikle mutfakta bayan
        eleman aradıgımda çok zorlandım; çünkü bayanlar kışın işlcurdan çalışırım yazında köyüne gider gelir bağıma bahçeme bakarım
        düşüncesindeydiler. Ayrıca geç saate kadar çalıştığımız için bu durum sıkıntı yaratıyordu. Öyle ki çalışan personeliıııi gece saat bir
        iki dahi olsa evlerine erkekle gitmek istemedikleri için ben bırakmak durumunda kalıyordum. Bu durumlar karşısında konağı 12
        ay açık tutmak için Gümüşhane’de olmayan bir şeyi yapmak istedim. Trabzon›dan getirmiş olduğum ustayla birlikte konağı Balık
        restoramna eevirdinı Tabi ilk etapta çalışan bayanların= erkekle çalışmak istemedi ama zamanla farklı tarifier öğrendikçe mutlu
        oldular ve bu duruma alıştılar. Servis eleman› ayrı bir sıkıntı yaratıyor.Özellikle Gümüşhane›de ataerkil bir yapı olduğundan erkek
        çocuklarını çalıştırmak benim için çok zor oldu. Mesela çalışma kıyafetini giyiıımen gerekiyor dediği mde kendilerine yaloştranıadıldan
        için hiçbir şey demeden çekip gittiler.Ya da günlük yapılan ternizlikleri yapmak istemedilderinde zora gelmediklerinde işten çıkıp
        gidiyorlardı. Ama iyi ki Üniversite var.Ohnası bizim gibi sektörler için çok fayda sağlıyor.Çünkü öğrenciler zorlu çalışma temposuna
        alışık olduklanndanniçbir iş zor gelmeden daha verimli,istekli çalışıyorlar.Yaz dönemi gelince, öğrenciler memleketleri/le gidiyor
        buda bizim gibi işletmeleri zora solaıyor.Bunun için alternatif olarak konuştuğum bir iki öğrenciyle yazın konaldamalarım sağlamaın
        koşuluyla Konak›ta hizmet vermeye devam edecekler. Ayrıca servis eleman› açığımı Turizim Lisesinden aldığım bir iki öğrenciyle
        biraz daha rahatlatlanyorum. Restoran ve kafeye gitmenin bir kültür olduğunu düşünüyorum. Beş on yıldır bu tarz yerlerin sayısının
        artmasıyla bu kültürün yerleşeceğine inanıyorum. Çünkü:Nasıl ki misafirliğe giderken ev sahibi sizin için özel hazırlıklar yapar ve
        o sizi beklerken yanını zda yemekler gtitinürsünüz böyle bir durumda ev sahibi ne hissediyorsa bizde onu hissediyoruz.Çünkü
        bizde hala daha değerli misafirlerimizi bütün hazırlıklannuzı yapıp beklerken dışarıdan yemeklerini getirip yiyenler ve kaldım mısınız
        dediğimizde biz sahibini tanıyoruz diyip kendilerinde hak görmeleri ya da öyle oluyor ki su isteyip para vermemek için kahvesini


                                                            40
   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56